Αναρριχώμενα φυτά

Αναρριχώμενα
Κύριο χαρακτηριστικό των αναρριχώμενων φυτών είναι οι μεγάλοι σε μήκος και λεπτοί βλαστοί με τους οποίους μπορούν να εύκολα να αναρριχηθούν σε ύψος αρκετών μέτρων και να καλύψουν τοίχους, βράχους, αψίδες, δικτυωτά πλαίσια ή να χρησιμοποιηθούν ακόμη και ως φυτά εδαφοκάλυψης.
Είναι φυτά ταχείας ανάπτυξης και πλούσιας βλάστησης. Έχουν μεγάλο εύρος ανθοφορίας (πολλά από αυτά μπορούν να φθάσουν τους 6 μήνες ) και παράγουν άφθονα και πλούσια σε ποικοιλία χρωμάτων και σχημάτων άνθη.
Λόγω του πλούσιου ριζικού τους συστήματος εκμεταλλεύονται καλύτερα από άλλα φυτά την υγρασία και τα θρεπτικά στοιχεία του εδάφους με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται καλά και σε μέτριας σύστασης εδάφη.
Απαιτούν άφθονο νερό και τακτικές αρδεύσεις λόγω της μεγάλης επιφάνειας διαπνοής του φυλλωμάτος τους. Πολλαπαλασιάζονται με σπόρο αλλά ευκολότερα και συνηθέστερα με μοσχεύματα παραφυάδες και καταβολάδες. Η μεταφύτευση στην οριστική τους θέση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη με μπάλα χώματος ή χωρίς ανάλογα αν είναι αειθαλή ή φυλλοβόλα.
Οι νεαροί βλαστοί προσδένονται πάνω στις επιφάνειες που αναρριχώνται γρήγορα και προς όλες τις διευθύνσεις ώστε να επιτύχουν γρήγορη κάλυψη και σε μικρό χρονικό διάστημα.
Παλαιοί και ξεροί βλαστοί πρέπει να αφαιρούνται από την βάση τους ενώ οι πολύ πυκνοί πρέπει να αραιώνονται. Το κλάδευμα πρέπει να γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη και εξαρτάται από το είδος και τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Πηγές:
1. Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2.Πηγή:Καλλιεργώ! - Άρθρα, συμβουλές, οδηγίες
Αγιόκλημα - Lonicera Caprifolium

Γιασεμί - Jasminum officinalis

Κισσός

Μπορεί να αναπτυχθεί σε μεγάλο εύρος περιβαλλοντικών συνθηκών, όμως αναπτύσσεται καλύτερα σε ημισκιαζόμενες και σκιασμένες θέσεις, σε μέτρια υγρά, καλά στραγγιζόμενα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Οι κισσοί φυτεύονται για να αναρριχηθούν σε πέργολες, φράχτες και τοίχους. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για κάλυψη εδαφών.
Είναι αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων και σπάνια δενδρύλλιο. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή και καρδιόσχημα.
Συχνά εμφανίζουν το φαινόμενο της ετεροφυλλίας. Αυτό σημαίνει ότι πάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν φύλλα με διαφορετικό σχήμα (ρομβοειδή και τρίλοβα ή πεντάλοβα). Ο αναρριχώμενος κισσός δημιουργεί μικρές εναέριες ρίζες (τις λεγόμενες απτικές ρίζες) , που συντελούν στη συγκράτηση του φυτού κατά την αναρρίχηση σε διάφορα υποστηρίγματα.
Τα άνθη του είναι διγενή με 5 σέπαλα, 5 πέταλα, 5 στήμονες και πεντάχωρη ωοθήκη. Είναι διαταγμένα σε σφαιρικά σκιάδια, που μπορεί να είναι απλά ή να ενώνονται σε σύνθετες ταξιανθίες. Τα άνθη του δίνουν γύρη μέτριας αξίας και μέλι λευκό αρωματικό [2] που κρυσταλλώνει γρήγορα. Ο καρπός είναι ράγα, συνήθως μελανού χρώματος, με 2-5 σπέρματα
Περισσότερα
Μπουκαμβίλια

Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με καταγωγή από τη Νότια Αμερική και τα περισσότερα από τα είδη της φέρουν μεγάλα αγκάθια.
Η μπουκαμβίλια είναι φυλλοβόλο φυτό, τα φύλλα της φέρουν μίσχους είναι ακέραια, μεγάλα, χνουδωτά και έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού. Τα άνθη της είναι όμορφα, ζωηρόχρωμα, μετρίου μεγέθους σε ποικίλους χρωματισμούς. Η υφή τους είναι χάρτινη και με την πάροδο μερικών εβδομάδων πέφτουν και αντικαθίστανται με καινούργια. Μπορεί να είναι λευκά, ροζ, κόκκινα, βυσσινί, μοβ και πορτοκαλί.
Οι βλαστοί της μπουκαμβίλιας είναι ξυλώδεις και διακλαδώνονται, αναρριχώνται και φτάνουν σε ύψος και τα 12 μέτρα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα αρκετά εύκολα και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με τη σύνθεση του εδάφους. Είναι ευαίσθητη στο ψύχος και αγαπά τις ηλιόλουστες περιοχές.
Έχουν δημιουργηθεί πολλές καλλωπιστικές ποικιλίες και σήμερα είναι από τα πολύ διαδεδομένα καλλωπιστικά φυτά. Καλλιεργείται σε γλάστρες, κήπους και πάρκα σε ολόκληρη την Ελλάδα αποτελώντας ένα κλασικό ανοιξιάτικο φυτό.
Περισσότερα