Φυλλοβόλοι θάμνοι
Φυλλοβόλα είναι τα φυτά που χάνουν όλο το μέρος του φυλλώματός τους στα μέσα φθινοπώρου όταν αρχίσουν να πέφτουν οι θερμοκρασίες και ξαναβγάζουν νέα φύλλα την άνοιξη.. Τα φυλλοβόλα έχουν σίγουρα το μειονέκτημα για πολλούς ότι για μια περίοδο τον χειμώνα μένουν χωρίς φύλλα αλλά έχουν πολλά πλεονεκτήματα όπως: Συνήθως αντέχουν πιο πολύ στις ακραίες καιρικές θερμοκρασίες του χειμώνα. Δεν είναι μονότονα αφού ξυπνούν την άνοιξη και βγάζουν νέα όμορφα λαμπερά φύλλα, πολλές φορές πριν βγάλουν φύλλα είναι γεμάτα λουλούδια στα γυμνά τους κλαδιά το καλοκαίρι συνήθως το χρώμα τους το πράσινο γίνεται πιο σκούρο και το φθινόπωρο πριν πέσουν μπορεί να γίνουν κίτρινα , κόκκινα , πορτοκαλί ή κάποια άλλη απόχρωση. Έτσι βάζοντας διάφορες ποικιλίες φυλλοβόλων στον κήπο σε συνδιασμό με κάποια αειθαλή φυτά θα έχουμε έναν κήπο με διαφορετικά χρώματα κατά όλη την διάρκεια του έτους. Πηγές: 1. Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια 2. Πηγή:Καλλιεργώ! – Άρθρα, συμβουλές, οδηγίεςΑζαλέα
Η αζαλέα είναι καλλωπιστικό, θαμνώδες φυτό της οικογένειας των ερεικιδών, ιθαγενές της Ευρώπης και της Αμερικής που σήμερα καλλιεργείται σε κήπους και γλάστρες για τα ωραία πολύχρωμα άνθη της.
Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη για να αναπτυχθεί ενώ το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρά υγρό και πορώδες. Η αζαλέα είναι φυλλοβόλο φυτό με άνθη σχήματος χωνιού με δύο χείλη που είναι είτε άοσμα είτε έχουν ευχάριστη απαλή οσμή.
Με την ονομασία αζαλέα εννοούνται και είδη του γένους Ροδόδεντρο. Το ινδικό ροδόδενδρο ή αζαλέα η ινδική φτάνει σε ύψος τα 2,5 μέτρα ,έχει λογχοειδή φύλλα και πλούσια άνθη χρώματος λευκού , ρόδινου, κόκκινου και μοβ. Είναι αειθαλές φυτό σε αντίθεση με την αζαλέα.
Στην Ελλάδα και κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη υπάρχει μία αυτοφυής αζαλέα γνωστή ως ροδόδενδρο ποντικός, ένας θάμνος που μπορεί να φτάσει και τα 5 μέτρα στο ύψος. Τα άνθη του είναι μικρά χρώματος μοβ και τα φύλλα του λογχοειδή και μακριά. Βρίσκεται σε δασώδεις περιοχές και ρεματιές.
Ένα είδος αζαλέας υπήρχε κατά την τεταρτογενή παλαιολιθική περίοδο και είχε την ονομασία αζαλέα η δρυαδική ή δρυάς.
Μπουκαμβίλια
Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η μπουκαμβίλια ή βουκαμβίλια ανήκει στην τάξη καρυοφυλλώδη και στην οικογένεια των νυκταγινιδών.
Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με καταγωγή από τo Νότια Αμερική και τα περισσότερα από τα είδη της φέρουν μεγάλα αγκάθια.
Η μπουκαμβίλια είναι φυλλοβόλο φυτό, τα φύλλα της φέρουν μίσχους είναι ακέραια, μεγάλα, χνουδωτά και έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού. Τα άνθη της είναι όμορφα, ζωηρόχρωμα, μετρίου μεγέθους σε ποικίλους χρωματισμούς. Η υφή τους είναι χάρτινη και με την πάροδο μερικών εβδομάδων πέφτουν και αντικαθίστανται με καινούργια. Μπορεί να είναι λευκά, ροζ, κόκκινα, βυσσινί, μοβ και πορτοκαλί. Οι βλαστοί της μπουκαμβίλιας είναι ξυλώδεις και διακλαδώνονται, αναρριχώνται και φτάνουν σε ύψος και τα 12 μέτρα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα αρκετά εύκολα και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με τη σύνθεση του εδάφους. Είναι ευαίσθητη στο ψύχος και αγαπά τις ηλιόλουστες περιοχές.
Έχουν δημιουργηθεί πολλές καλλωπιστικές ποικιλίες και σήμερα είναι από τα πολύ διαδεδομένα καλλωπιστικά φυτά. Καλλιεργείται σε γλάστρες, κήπους και πάρκα σε ολόκληρη την Ελλάδα αποτελώντας ένα κλασικό ανοιξιάτικο φυτό.
Ορτανσία
Η ορτανσία είναι δικοτυλήδονο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια Υδραγγειοειδή (Hydrangeaceae). To γένος Υδραγγεία (Hydrangea) περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη, που ευδοκιμούν στην Κεντρική και στην Ανατολική Ασία, κυρίως στην Κίνα και στις περιοχές των Ιμαλαΐων, όπως επίσης και στην αμερικανική ήπειρο. Καλλιεργείται ως διακοσμητικό φυτό. Είναι θαμνώδες, φυλλοβόλο φυτό. Έχει μεγάλα φύλλα μήκους έως 15 εκατοστά, σχήματος καρδιάς με οδοντωτή περιφέρεια. Οι ταξιανθίες της είναι πλούσιες, και σφαιρικές. Αποτελούνται από πολλά ροζ, κόκκινα, μοβ, μπλε και λευκά άνθη. Το χρώμα στα άνθη της καθορίζεται κυρίως από τη γενετική σύσταση του φυτού αλλά και από το έδαφος, όμως μία αλλαγή χρωματισμού μπορεί να επιτευχθεί και με διάφορους εμβολιασμούς.
Η ορτανσία καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό σε γλάστρες και κήπους . Στην Ιαπωνία αποξηραμένα πέταλα των ανθών προστίθενται στο τσάι δημιουργώντας την ποικιλία τσαγιού «ορτανσία».
Στην Ελλάδα η καλλιέργεια γίνεται κυρίως στην Αττική και το φυτό έρχεται σε ανθοπωλεία ανθισμένο σε γλάστρες από το χειμώνα μέχρι τον Μάιο.
Είναι ένας μικρός, θάμνος ύψους 0,40 εκ. έως 2,50 μ. Τα φύλλα είναι ωοειδή ή ελλειπτικά, αιχμηρά στην κορυφή πριονωτά, και έχουν μήκος 10-20 εκ. Τα άνθη είναι λευκά ή ρόδινα. Σχηματίζουν σφαιρικές, φοβοειδείς ή κορυμβόμορφες ταξιανθίες. Ευδοκιμεί σε διάφορα εδάφη, όχι όμως υγρά. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα. Κυριότεροι εχθροί της είναι το ωίδιο, ο μύκητας Ασκόχυτος και άλλα.
Τριανταφυλλιά
Η τριανταφυλλιά (επιστ. Ροδή, Rosa) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae).
Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της.
Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται.
Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους. Τα άνθη της τριανταφυλλιάς βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της, ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα. Το χρώμα των λουλουδιών τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς.
Η τριανταφυλλιά πολλαπλασιάζεται με πέντε τρόπους.
Πολλαπλασιάζεται με:
παράρριζα,
σπέρματα,
καταβολάδες,
μοσχεύματα και
μπόλιασμα.
Η τριανταφυλλιά, εκτός απο την ομορφιά και τα ευωδιαστά άνθη, παρέχει και αιθέριο αρωματικό λάδι εξαιρετικής ποιότητας, που παίρνουμε απο τα ροδοπέταλά της και που χρησιμεύει στην παρασκευή αρωμάτων. Επίσης τα πέταλα των τριαντάφυλλων, κυρίως τα ροζ, μπορούν να γίνουν και γλυκό.
Καλλιέργεια Τριανταφυλλιάς (Rosa Hybrida)
