Πότε σπέρνουμε πιπεριές

Η πιπεριά προέρχεται από το Μεξικό, τη Κεντρική Αμερική και το βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής.
Το όνομα πιπεριά (από το Ισπανικό pimiento που σημαίνει πιπέρι και το Αγγλικό pepper που σημαίνει επίσης πιπέρι), δόθηκε από το Χριστόφορο Κολόμβο όταν έφερε το φυτό στην Ευρώπη.
Προφανώς είχε βρει και είχε φέρει φυτό καυτερής πιπεριάς.
Εκείνη την εποχή το όνομα πιπέρι δινόταν σε όλα τα φυτά που έδιναν καυτερούς καρπούς.
Επιπλέον το πιπέρι ήταν ένα πολύ ακριβό μπαχαρικό, οπότε μάλλον ονομάζοντας πιπέρι το νέο φυτό του έδινε ακόμη μεγαλύτερη εμπορική αξία.
Οι πιπεριές διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τις γλυκές (bell pepper) και τις καυτερές (chili pepper).

Πότε σπέρνουμε πιπεριές

Απευθείας στον κήπο: Μπορείτε να σπείρετε σπόρους πιπεριάς απευθείας στον κήπο τον Απρίλιο και Ιούνιο.
Σε σπορείο: Μπορείτε να σπείρετε σπόρους πιπεριάς σε σπορείο, 6-8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα.
Πρακτικά αυτό σημαίνει από τον Μάρτιο και μετά.
Με έτοιμα σπορόφυτα: Μπορείτε να φυτέψετε έτοιμα σπορόφυτα πιπεριάς Απρίλιο και Μάιο.

Ξεκινώντας τις πιπεριές από σπόρους

Μπορείτε να ξεκινήσετε τις πιπεριές, σπέρνοντας τους σπόρους σε σπορείο, 6 με 8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα. Πρακτικά αυτό σημαίνει αρχές με μέσα Μαρτίου.

Το βάθος σποράς είναι περίπου 0,5 με 1 εκατοστό.

Πρέπει όμως να φροντίσετε όμως ώστε το σπορείο να βρίσκεται σε ένα ζεστό μέρος. Το σπορείο πρέπει να έχει τουλάχιστον 24 βαθμούς Κελσίου, ώστε να βλαστήσουν οι σπόροι.

Μπορεί να χρειαστεί να περιμένετε ακόμη και δύο εβδομάδες μέχρι να βλαστήσουν οι σπόροι και να δείτε τα φυτάκια να εμφανίζονται.

Όταν τα φυτάκια φτάσουν σε ύψος τα 10 εκατοστά, είναι έτοιμα για μεταφύτευση.

Για 2 περίπου εβδομάδες πριν τη μεταφύτευση, θα πρέπει να τα σκληραγωγήσετε. Να τα βγάζετε στον ήλιο και τον αέρα. Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Ξεκινήστε, αφήνοντάς τα για 2 ώρες στον ήλιο.

Ξεκινώντας τις πιπεριές από σπόρους απευθείας στο χώμα

Θα πρέπει να σπείρετε τους σπόρους πιπεριάς απευθείας στο χώμα όταν ο καιρός έχει ζεστάνει αρκετά.
Η ιδανική θερμοκρασία για να βλαστήσουν οι σπόροι πιπεριάς είναι 24 βαθμοί Κελσίου.
Αυτό συνήθως συμβαίνει τον Απρίλιο. Μην επιχειρήσετε να σπείρετε απευθείας στο χώμα σπόρους πιπεριάς τον Μάρτιο ή νωρίς τον Απρίλιο.
Μπορείτε να συνεχίσετε τη σπορά πιπεριάς μέχρι και τον Ιούνιο.
Αν θέλετε να έχετε συνεχόμενη παραγωγή από πιπεριές, σπείρτε με διαφορά 15 ημερών.
Θα πρέπει να φυτέψετε τις πιπεριές σε ένα μέρος του κήπου το βλέπει πολύ ο ήλιος αλλά δεν το πιάνει ο αέρας.
Οι πιπεριές αγαπούν τον ήλιο και τη ζέστη.
Προετοιμάστε τη θέση που θα σπείρετε την πιπεριά όπως περιγράφεται στη συνέχεια. (Κάντε το ίδιο και κατά τη μεταφύτευση).
Ανοίξτε ένα λάκκο στο έδαφος διαμέτρου 30 εκατοστών και βάθους 20 εκατοστών.
Στο κάτω μέρος του λάκκου ρίξτε μία χούφτα λίπασμα. Το μπλε κόκκων λίπασμα είναι αρκετά καλό.
Μέχρι να φτάσουν οι ρίζες του φυτού σε αυτό το βάθος, το λίπασμα θα έχει απορροφηθεί από το χώμα.
Πάνω από το λίπασμα προσθέστε μία στρώση από το χώμα που αφαιρέσατε.
Γεμίστε το υπόλοιπο του λάκκου με μείγμα κομπόστ και χώματος σε ίσες ποσότητες.
Το μείγμα αυτό θα κάνει το χώμα αφράτο και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.
Ανοίξτε με το δάκτυλό σας τρία λακκάκια με βάθος 0,5 με 1 εκατοστά.
Τοποθετήστε 2 σπόρους πιπεριάς σε κάθε λακκάκι.
Σκεπάστε το σπόρο και πατήστε ελαφρά το χώμα.
Ποτίστε καλά το χώμα. Ποτίζετε όποτε χρειάζεται ώστε το χώμα να είναι υγρό αλλά όχι βρεγμένο.
Μπορεί να περάσουν μέχρι 2 εβδομάδες μέχρι να βλαστήσουν οι σπόροι και να δείτε τα φυτάκια να βγαίνουν από το χώμα.
Μην απογοητευτείτε!

Τι έδαφος θέλουν οι πιπεριές

Το χώμα θα πρέπει να είναι υγρό, αλλά προσοχή να μη λιμνάζει το νερό.
Η ιδανική ύδρευση γίνεται με πότισμα σταγόνας.

Το ιδανικό έδαφος για την καλλιέργεια πιπεριάς έχει pH μεταξύ 6,7 και 7,0, είναι πλούσιο σε οργανικές ουσίες και καλά αποστραγγιζόμενο.

Λίπανση της Πιπεριάς

Το έδαφος που θα φυτεύσετε τις πιπεριές θα πρέπει να είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο.
Γι’ αυτό θα πρέπει να έχετε εμπλουτίσει το χώμα με λίπασμα που περιέχει ασβέστιο και φώσφορο.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κομπόστ, κοπριά ή άλλα οργανικά λιπάσματα που θα βρείτε στο εμπόριο.
Ρίξτε οργανικό λίπασμα γύρω από τις πιπεριές όταν βγάλουν άνθη. Επαναλάβετε τρεις εβδομάδες αργότερα.

Αποστάσεις σποράς της πιπεριάς

Η πιπεριά σπέρνεται σε παράλληλες γραμμές. Το κάθε φυτό πιπεριάς δεν καταλαμβάνει πολύ χώρο.
Έχουμε δύο αποστάσεις. Την απόσταση γραμμής από γραμμή και την απόσταση των φυτών επάνω στη γραμμή.
Οι αποστάσεις γραμμής από γραμμή είναι μεταξύ 60 και 90 εκατοστών.

Η απόσταση ανάμεσα στα φυτά στην ίδια γραμμή είναι από 30 έως 50 εκατοστά.

Yποστύλωση πιπεριάς

Η πιπεριά έχει επιπόλαιο ριζικό σύστημα.
Είναι ευαίσθητη στους δυνατούς ανέμους που μπορούν ακόμη και να τη ρίξουν κάτω.
Αν το μέρος που βάλατε τις πιπεριές το πιάνει ο αέρας, θα χρειαστεί να τις στηρίξετε.

Επιλογή Α:

Θα βρείτε διάφορες παραλλαγές στήριξης.

Ο απλούστερος τρόπος στήριξης είναι χρησιμοποιώντας ένα στύλο.

Ο στύλος μπορεί να είναι ξύλινος ή πλαστικός.
Αποφύγετε τη χρήση μεταλλικών στύλων (εκτός και αν είναι καλυμμένοι με ουδέτερο υλικό), γιατί θερμαίνονται πολύ από τον ήλιο και το φυτό θέλει να τους αποφύγει.
Μπήξτε το στύλο στο έδαφος πριν σπείρετε τους σπόρους ή μεταφυτέψετε τα φυτά.
Έτσι δεν θα πληγώσετε το ριζικό σύστημα του φυτού κατά την τοποθέτηση του στύλου.
Καθώς το φυτό αναπτύσσεται θα πρέπει να κόβετε τους πλάγιους βλαστούς που αναπτύσσονται, ώστε να ενθαρρύνετε την προς τα επάνω ανάπτυξη. Δένετε κατά διαστήματα το μίσχο του φυτού στο στύλο.

Άλλος τρόπος στήριξης είναι με τη χρήση κλουβιού.

Τοποθετείτε ένα κύλινδρο από πλέγμα περίφραξης με μεγάλα μάτια, γύρω από το μέρος που αναπτύσσεται η πιπεριά.
Οι βλαστοί της τοματιάς περνούν μέσα από τα ανοίγματα του πλέγματος και στηρίζονται.
Ο τρόπος αυτός στήριξης παρουσιάζει όμως και προβλήματα.

Είναι πιθανό να μη μπορείτε να μαζέψετε τις πιπεριές που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί.
Δε μπορείτε να έχετε πρόσβαση στα μέρη του φυτού που είναι μέσα στο κλουβί.
Τα τμήματα του φυτού που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί είναι επιρρεπήστις μυκητιακές μολύνσεις λόγω του κακού αερισμού και της έλλειψης φωτός.
Δε μπορείτε να σκαλίσετε το χώμα γύρω από το φυτό γιατί σας εμποδίζει το κλουβί.

Αντί για στύλους μπορείτε να αναπτύξετε ένα σύστημα από οριζόντια σύρματα και κατακόρυφους σπάγκους.
Τα οριζόντια σύρματα τοποθετούνται σε ύψος 1,80 με 2,00 μέτρα πάνω από τη γραμμή φύτεψης των πιπεριών
Από το σύρμα και πάνω από κάθε φυτό, ξεκινούν κατακόρυφοι σπάγκοι οι οποίοι καταλήγουν στο χώμα.

Το άκρο του σπάγκου που καταλήγει στο χώμα:
• στερεώνεται σε ένα πασσαλάκι τοποθετημένο δίπλα στο φυτό.
• δένεται στο κάτω μέρος του κορμού του φυτού με τρόπο που δε σφίγγει το κορμό.
Γύρω από τους σπάγκους αναπτύσσονται και στερεώνονται οι τοματιές.

Εννοείται ότι στις άκρες και ενδιάμεσα του συστήματος, θα υπάρχουν στύλοι που στηρίζουν το όλο σύστημα.

Επιλογή B:

Να μην κάνετε τίποτα και να αφήσετε το φυτό να αναπτυχθεί ελεύθερα.
Αργά ή γρήγορα θα λυγίσει κάτω από το βάρος και πλήθος των ποπεριών.
Θα συνεχίσει όμως να αναπτύσσεται.
Αυτός ο τρόπος μη-στήριξης, κάνει το φυτό επιρρεπές σε μυκητιακές προσβολές καθώς τα φύλα του

είναι κοντά στο χώμα, δεν τα βλέπει ο ήλιος και δεν αερίζονται.

Πότισμα άρδευση πιπεριάς

Κατά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού η πιπεριά αναπτύσσεται γοργά. Θα πρέπει να την ποτίζετε τακτικά ώστε τα φύλλα της να μην δείχνουν κουρασμένα και γέρνουν προς τα κάτω.

Συγκαλλιέργεια πιπεριάς

• Βασιλικό
• Μπιζέλια
• Ντομάτες
• Καρότα
• Κρεμμύδια

Αποφύγετε να καλλιεργήσετε τις πιπεριές κοντά σε βερικοκιές.
Ένας μύκητας στον οποίο είναι επιρρεπής οι πιπεριές μπορεί να βλάψει τις βερικοκιές.

Γονιμοποίηση και καρπόδεση πιπεριάς – πώς να διατηρήσετε σπόρους πιπεριάς

Οι γλυκιές πιπεριές και το τσίλι ανήκουν στο ίδιο είδος με ονομασία Capsicum μονοετές (κάποια σπανιότερα είδη τσίλι προέρχονται από άλλο είδος capsicum).
Τα άνθη της πιπεριάς αυτεπικονιάζονται και παράγουν καρπούς χωρίς τη βοήθεια των εντόμων.
Ωστόσο, οι κόκκινες πιπεριές είναι πολύ εύκολο να διασταυρωθούν με το τσίλι και το κάνουν ευχαρίστως.
Χρειάζεται να απομονώσετε τα φυτά σας, κρατώντας περίπου 50 μέτρα απόσταση από όποιες άλλες πιπεριές και τσίλι καλλιεργούνται τριγύρω.
Ακόμα και αν καλλιεργείτε μόνο μία ποικιλία, πρέπει να προσέξετε μήπως καλλιεργούνται άλλες ποικιλίες σε γειτονικούς κήπους ή αγροτεμάχια.
Εάν θέλετε να καλλιεργήσετε και άλλες ποικιλίες ή εάν οι γείτονές σας καλλιεργούν πιπεριές, μπορείτε να φτιάξετε ένα κλωβό απομόνωσης ώστε να καλύψετε 3 ή 4 φυτά.
Είναι εύκολο και κοστίζει ελάχιστα, ειδικά εάν διαθέτετε υλικό από παλιές κουρτίνες,
Μπορείτε να τοποθετήσετε ένα κλωβό επάνω από φυτά που καλλιεργείτε σε γλάστρες, σάκους καλλιέργειας ή στο έδαφος.
Για να αποθηκεύσετε το σπόρο, διαλέξτε πιπεριές από τα απομονωμένα φυτά οι οποίες έχουν ωριμάσει τελείως και έχουν το τελικό τους χρώμα (συνήθως κίτρινο ή κόκκινο).
Ανοίγετε τις πιπεριές κοβοντάς τις με προσοχή, απομακρύνετε απαλά τους σπόρους από το «κοτσάνι» και τους τοποθετείτε σε ένα πιάτο.
Να φοράτε πάντα λαστιχένια γάντια όταν βγάζετε τους σπόρους τσίλι, επειδή το λάδι τους κολλάει στα χέρια και ξεπλένεται δύσκολα. Σ
τεγνώστε τους σπόρους σε ζεστό αλλά όχι καυτό σημείο μέχρι να φτάσουν στο σημείο να σπάνε αντί να λυγίζουν.

Κατασκευή κλωβού απομόνωσης

Για να κατασκευάσετε ένα κλωβό απομόνωσης ιδανικό για πιπεριές και μελιτζάνες, χρειάζεστε μια φτηνή σίτα εντόμων από νάυλον με μήκος πενταπλάσιο του πλάτους της, 4 καλάμια ή λεπτούς πασσάλους, λίγο κορδόνι και σύρμα για κήπους.
Ενα κομμάτι σίτας 1 μέτρο επί 5 μέτρα αρκεί για ένα κλωβό που θα καλύψει 3 με 4 φυτά.
Με ένα τετράγωνο κομμάτι σίτας 1 x 1 μέτρα φτιάχνετε την κορυφή του κλωβού.
Μετά διπλώνετε το υπόλοιπο περιμετρικά και ράβετε τις άκρες του.
Ετσι κατασκευάζετε τις πλευρές του κλωβού. Ράβοντας την κορυφή στο επάνω μέρος, προκύπτει ένας κύβος από σίτα χωρίς πυθμένα.
Για να τοποθετήσετε τον κλωβό επάνω στα φυτά, καρφώνετε τα τέσσερα καλάμια στο έδαφος σχηματίζοντας ένα τετράγωνο λίγο μικρότερο σε διαστάσεις από την κορυφή του καλύματος που ράψατε, ώστε να εξέχουν ελάχιστα από το ύψος του κλωβου.
Κατόπιν τυλίξτε ένα κομμάτι σύρμα σφιχτά στην κορυφή κάθε καλαμιού και μετά τυλίξτε κορδόνι γύρω από τις κορυφές των καλαμιών, φτιάχνοντας με το κορδόνι ένα τετράγωνο το οποίο στηρίζεται πάνω στα σύρματα ώστε να μη γλυστράει προς τα κάτω.
Τοποθετείστε ένα δεύτερο κομμάτι κορδόνι περιμετρικά στα καλάμια σε χαμηλότερο σημείο ώστε να εμποδίζει τη σίτα να πέφτει πάνω στα φυτά όταν φυσάει.
Τοποθετείστε τον κλωβό επάνω από τα φυτά και στερεώστε τον με χώμα ή πέτρες.

Ποικιλίες γλυκιάς πιπεριάς

Μερικές από τις ποικιλίες γλυκιάς πιπεριάς είναι οι:
Διαχωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τις βιομηχανικές και αυτές για νωπή κατανάλωση.

Bell: Είναι η γνωστή χοντρή πιπεριά που βρίσκουμε στις αγορές

Paprika: Από αυτή την αποξηραμένη πιπεριά προέρχεται η γνωστή μας πάπρικα.

Pimiento: Κόκκινη και σαρκώδης. Κόκκινα κομματάκια της συναντάμε στις γεμιστές ελιές.

Μερικές από τις ποικιλίες καυτερής πιπεριάς είναι οι:

Cayenne: Έχει λεπτό και κωνικό σχήμα. Μήκος 9 με 20 εκατοστά. Είναι πάρα πολύ καυτερές.

Red Chili: Έχει μικρό κωνικό σχήμα. Μήκος 2,5 με 7 εκατοστά. Χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του τσίλι

Green Chili: Μακριές πράσινες και καυτερές. Μήκος 18 με 20 εκατοστά.

Συμβουλές για καλλιέργεια της πιπεριάς

Μπορείτε να φυτέψετε μαζί γλυκές και καυτερές πιπεριές. Η πιπεριά είναι γενικά αυτογονιμοποιούμενο φυτό.
Μπορεί όμως να γονιμοποιηθεί και από μέλισσες.
Σε αυτή την περίπτωση, οι σπόροι που θα προκύψουν μπορεί να δώσουν την επόμενη χρονιά φαινομενικά “γλυκές” πιπεριές με καυτερή γεύση.
Όποτε και να κόψετε τις πιπεριές αυτές είναι νόστιμες.
Έχουν όμως τη μέγιστη περιεκτικότητα σε βιταμίνες C και A όταν ωριμάσουν. Όταν οι πιπεριές ωριμάσουν και κοκκινίσουν περιέχουν 10 φορές περισσότερη βιταμίνη Α και διπλάσια ποσότητα βιταμίνης C, από όταν είναι πράσινες.
Οι καυτερές κόκκινες πιπεριές περιέχουν 10 φορές περισσότερη βιταμίνη Α και διπλάσια ποσότητα βιταμίνης C, από ότι οι πράσινες γλυκές πιπεριές.
Οι πράσινες πιπεριές που όλοι τρώμε, είναι πράσινες γιατί είναι ακόμη άγουρες! Όλες οι πιπεριές κοκκινίζουν όταν ωριμάσουν.
Οι πιπεριές μπορεί να ρίξουν τα άνθη τους αν η θερμοκρασία ημέρας ανέβει για πολύ καιρό πολύ πάνω από τους 32 βαθμούς Κελσίου και η θερμοκρασία τη νύχτα πάνω από τους 24 βαθμούς Κελσίου. Οι καυτερές πιπεριές είναι πιο ανθεκτικές.
Οι καυτερές πιπεριές είναι καυτερές γιατί περιέχουν μία χημική ουσία που ονομάζεται καψαϊκίνη (capsaicin).
Όταν τρώμε τις καυτερές πιπεριές δημιουργείται μία κυτταρική αντίδραση που απελευθερώνει νευροδιαβιβαστές.
Οι νευροδιαβιβαστές είναι πρωτεΐνες που μιμούνται την αίσθηση του καψίματος ή του πόνου.
Πηγαίνουν στα αισθητήρια νεύρα και δημιουργούν την αίσθηση του πόνου.
Το σώμα μας αντιδρά προσπαθώντας να αποβάλει την ερεθιστική ουσία. Τ
ο σώμα μας αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό (θέλοντας να αυξήσει το μεταβολισμό), αυξάνει τη σιελόρροια και ιδρώνει.
Ταυτόχρονα αυξάνεται η λειτουργικότητα του γαστρεντερικού σωλήνα ώστε να αποβληθεί η ερεθιστική ουσία.
Οι άνθρωποι θέλουν να τρώνε καυτερές πιπεριές παρ’ όλη την ένταση που δημιουργεί στον οργανισμό γιατί χωρίς να το γνωρίζουν ο εγκέφαλος εκκρίνει ενδοφρίνες, ουσίες παρόμοιες με το όπιο, που μειώνουν τον πόνο.

Πηγές

http://www.ehow.com/how_1991_grow-peppers.html

http://www.gardenguides.com/365-growing-guide-peppers.html

http://www.chiff.com/home_life/garden/peppers.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/Bell_pepper

http://www.kalliergo.gr/component/resource/article/kalliergo/5-laxanika-kipeftika/41-piperies-peppers.html