Βολβώδη – Κονδυλώδη – Ριζωματώδη

Διάκριση Βολβών – Κονδύλων – Ριζωμάτων

Από τα 3.000 περίπου είδη βολβωδών φυτών που υπάρχουν στον κόσμο και τις πολλές χιλιάδες ποικιλιών που έχουν
δημιουργηθεί και δημιουργούνται νέες συνεχώς, μόνο ο μισός αριθμός από αυτά μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν πραγματικοί
• βολβοί
• κόνδυλοι
• ριζώματα
Οι τρεις αυτές κατηγορίες διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους, όσον αφορά την κατασκευή τους, το σχήμα τους, το μέγεθος τους και την εξωτερική τους εμφάνιση. Έχουν όμως ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό: όλα παίρνουν τις τροφές τους από τα φύλλα κατά την περίοδο της ανάπτυξης τους και τις αποθηκεύουν στο δικό τους αποθηκευτικό σύστημα, εξασφαλίζοντας έτσι θρεπτικά συστατικά για τον επόμενο.

Βολβοί.

Ένας βολβός είναι στην πραγματικότητα μια μικρογραφία ενός φυτού, δηλαδή ένας κοντός υπόγειος βλαστός, που έχει
διαφοροποιημένα σαρκώδη φύλλα τα οποία αποκαλούμε λέπια ή σκηλίδες ή χιτώνες και έχουν αποθησαυριστικές ουσίες, όπως άμυλο, σάκχαρα, και πρωτεΐνες.
Τα λέπια αυτά μπορεί να είναι πολύ λεπτά, όπως για παράδειγμα στο νάρκισσο, τον υάκινθο και την τουλίπα ή πιο χονδρά και χαλαρά όπως στον κρίνο της Παναγίας. Οι περισσότεροι βολβοί σκεπάζονται από λεπτούς και ξερούς σαν χαρτί χιτώνες, που και αυτοί είναι διαφοροποιημένα φύλλα.
Η βάση των βολβών είναι μια συμπαγής πλάκα, από όπου εκφύονται προς τα επάνω μεν οι χιτώνες ή σκηλίδες, προς τα κάτω δε οι ρίζες, που αρχίζουν να βγαίνουν κατά την περίοδο της αύξησης του φυτού.

Κόνδυλοι.

Είναι και αυτοί κοντοί, διογκωμένοι, υπόγειοι βλαστοί, πλατυσμένοι, σφαιρικοί ή ανώμαλοι, που περιέχουνθρεπτικές ουσίες. Διαφέρουν από τους βολβούς και κορμούς, ότι δεν σκεπάζονται από ξερούς χιτώνες και δεν έχουν τη δισκοειδή βάση. Διαφέρουν από τα ριζώματα, ότι δεν έρπουν οι ρίζες τους.
Αντί για χιτώνες σκεπάζονται με μια σκληρή φλούδα, που παράγει ρίζες σε διάφορα σημεία της επιφάνειας της, η οποία έχει εξογκωμένους βλαστοφόρους οφθαλμούς, που δίνουν τη βλάστηση του νέου φυτού.
Πολλαπλασιάζονται όπως και τα ριζώματα με τεμαχισμό, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό ειδικά μαχαίρια (σερπέτες), φροντίζοντας σε κάθε κομμάτι του κονδύλου να υπάρχουν και βλαστοφόροι οφθαλμοί.

Ριζώματα.

Είναι χοντροί βλαστοί που αναπτύσσονται οριζόντια στην επιφάνεια του εδάφους ή κάτω από αυτή δηλαδή προς τα πλάγια. Η κάτω επιφάνεια του ριζώματος παράγει ρίζες ενώ στην επάνω επιφάνεια και από τους βλαστοφόρους οφθαλμούςπαράγονται στελέχη, δηλαδή νέα φυτά κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου
.
Το πολλαπλασιαστικό υλικό των ριζωμάτων είναι οι λανθάνοντες βλαστοφόροι οφθαλμοί, που υπάρχουν αρκετοί σε κάθε ρίζωμα.

Για την δημιουργία νέων φυτών κόβονται τα μητρικά φυτά σε τμήματα που έχουν τουλάχιστον ένα οφθαλμό.
Τέτοια ριζωματώδη είναι τα φυτά αχίμενες, ίριδα, κάλα, κάννα
και άλλα .

Πηγές:

1. Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2. Καλλιεργώ! – Άρθρα, συμβουλές, οδηγίες
3. Swan Island Dahlias
4. Valentine Floral Creations

Nτάλια (Dahlia)

Εισαγωγή

Η ντάλια (Dahlia) είναι γένος ανθοφόρων θαμνοειδών φυτών, ενδημικών του Μεξικού της Κεντρικής Αμερικής και της Κολομβίας. Περιλαμβάνει περίπου τριάντα είδη και ανθίζει κατά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Αποτελεί το εθνικό λουλούδι στο Μεξικό. Οι Αζτέκοι καλλιεργούσαν τις ντάλιες για τροφή, τελετές και διακόσμηση.
Το 1872 ένα κουτί με ρίζες ντάλιας εστάλη από το Μεξικό στην Ολλανδία. Από αυτές επέζησε μόνον ένα φυτό, από το οποίο παρήχθησαν κόκκινα λουλούδια με μυτερά πέταλα Ντάλια του Χουάρες (Dahlia juarezii). Από αυτά προήλθαν τα σημερινά υβρίδια ντάλιας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ντάλιες με τα πελώρια άνθη οι οποίες κάνουν το μεγαλύτερο άνθος ντάλιας που κυκλοφορεί στην διεθνή αγορά.
Η διάμετρος των λουλουδιών φτάνει τα 20εκ.
Οι ντάλιες έχουν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, τύπο λουλουδιών, υψών και κρατάνε μέχρι τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου, που λίγα άλλα είδη μπορούν να τις συναγωνιστούν.
Φέρνουν χρώμα, σχήμα και ενδιαφέρον στον κήπο σας, αφού τον γεμίζουν με χρωματιστά καλοκαιρινά λουλούδια!
Είναι θαμνώδη φυτά και το ύψος τους ποικίλει από 45εκ μέχρι και 1μ. ώστε να μπορείτε να διαλέξετε την ποικιλία που θα ταιριάξει τέλεια στο χώρο σας.
Οι ντάλιες αναπτύσσουν ένα πλούσιο, όμορφο, ανοιχτοπράσινο φύλλωμα το οποίο στολίζεται από λαμπερά μεγάλα άνθη για πολλούς μήνες. Λόγω της θαμνώδης ανάπτυξή τους μπορούν να φυτευτούν είτε σε σειρές για έντονο αποτέλεσμα είτε μεμονωμένα σε γλάστρες στο μπαλκόνι.

Ανθίζουν συνέχεια, από αρχές καλοκαιριού μέχρι και τα μέσα φθινοπώρου με πολύχρωμα ακόμα και δίχρωμα φουντωτά λουλούδια που τραβούν τα βλέμματα όλων.

Ταξινόμηση

Το γένος αυτό περιλαμβάνει 30 είδη κονδυλωδών φυτών από τα οποία έχουν αναπτυχθεί πάνω από 57.000 εγγεγραμμένες ποικιλίες.
Η ταξινόμηση μπορεί να γίνει:
Ανάλογα με το μέγεθος του άνθους. Τα μεγέθη μπορούν να κυμαίνονται από μικροσκοπικά μικροντάλιες με λουλούδια λιγότερο από 50 χιλιοστά σε γίγαντες που είναι πάνω από 250 χιλιοστά σε διάμετρο.
Ανάλογα με το σχήμα του άνθους: Από την κατηγορία αυτή υπάρχουν δέκα βασικοί τύποι.

Θα αναφερθούμε στην ταξινόμηση ανάλογα με το σχήμα του άνθους τους:

01. Μονά άνθη
02. Άνθη σε σχήμα Νούφαρου
03. Κολάρο (μονά άνθη με πολλά μικρά πέταλα στο κέντρο)
04. Σχήμα ανεμώνης (ημίδιπλα άνθη με πολλά μικρά πέταλα στο κέντρο)
05. Pompon (πολύ σφαιρικά άνθη)
06. Διπλά σφαιρικά ή πεπλατυσμένα σφαιρικά άνθη
07. Ημικακτώδεις (Πέταλα που στρέφονται μετά το μέσο του μήκους τους και γίνονται σωληνοειδή)
08. Κακτώδεις (Πέταλα που στρέφονται και γίνονται σωληνοειδή)
09. Άνθη σε σχήμα ορχιδέας ή σχήμα παιώνιας
10. Διακοσμητικές ποικιλίες

Επιλογή χώρου

Οι ντάλιες μπορούν να αναπτυχθούν σχεδόν σε κάθε τοποθεσία και σε κάθε τύπο χώματος. Ωστόσο, για να έχετε καλαίσθητα φυτά και λουλούδια, πρέπει να είστε εκλεκτικοί ως προς το μέρος που θα τις φυτέψετε.
Οι ρίζες της ντάλιας χρειάζονται μια ηλιόλουστη τοποθεσία για ν’ απλωθούν. Θα πρέπει να δέχονται τουλάχιστο μισή μέρα ηλιακό φως, κι αν δέχονται περισσότερο ακόμα καλύτερα.

Διαλέξτε μια θέση για τις ντάλιες στον κήπο σας ηλιόλουστη, μακριά από δέντρα, και αν είναι δυνατό προστατευμένη από ανέμους. Οι κόνδυλοι της ντάλιας τρέφονται επιφανειακά, δηλαδή οι ρίζες της δεν απλώνονται σε βάθος.
Αυτό σημαίνει ότι τα φυτά λυγίζουν εύκολα από τους ανέμους και η υποστήριξή τους είναι αναγκαία όπως θα δούμε παρακάτω.

 Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που χρειάζεται εξέταση είναι η κατάσταση του εδάφους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα καλό χώμα κήπου είναι αρκετό.
Αλλά η καλή αποστράγγιση του εδάφους είναι ζωτική για τις ντάλιες. Αν το έδαφος κρατάει επιφανειακά νερό για αρκετές ώρες μετά από κάποια βροχή, το πιθανότερο είναι ότι χρειάζεται να ανακατευτεί με οργανικές ουσίες.
Τύρφη, χούμος, άμμος ή καλοχωνεμένη κοπριά μπορούν να βοηθήσουν. Ένα μείγμα από όλα αυτά τα υλικά είναι ότι καλύτερο σε συνδυασμό με το πλούσιο χώμα του κήπου.

Προετοιμασία του εδάφους

Αν είναι εύκολο, διαλέξτε την περιοχή που θα φυτέψετε ντάλιες από το φθινόπωρο. Σκάψτε το μέρος και εμπλουτίστε το με το οργανικό μείγμα. Κατά την διάρκεια του χειμώνα φροντίστε να διατηρείτε το μέρος καθαρό από αγριόχορτα.
Αυτό θα κάνει πιο εύκολο το φύτεμα των κονδύλων την άνοιξη. Όταν λοιπόν έρθει η άνοιξη η περιοχή θα χρειαστεί ένα επιπλέον σκάψιμο ή σκάλισμα σε βάθος τουλάχιστο 20 εκατοστών.

Αν θελήσετε να ενισχύσετε το χώμα με κάποιο λίπασμα φροντίστε αυτό να έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο. Για παράδειγμα ένα λίπασμα 5-20-20 είναι επιθυμητό σε μια αναλογία 2 κιλά σε 100 τετραγωνικά μέτρα.
Πρόσθετη λίπανση δεν χρειάζεται, ωστόσο μπορείτε να ενισχύσετε τις ντάλιες σας με υδρολίπανση στο μεσοδιάστημα της ανάπτυξής τους.

Επιλογή των κονδύλων

Αν έχετε παλιούς κονδύλους ντάλιας θα πρέπει να τους διατηρείτε σωστά για μελλοντική χρήση.
Τοποθετήστε τους σε ένα δωμάτιο με μέτρια θερμοκρασία (γύρω στους 10 οC ), σκοτεινό και υγρό.
Ένα υπόγειο θα ήταν ιδανικό. Ελέγχετέ τους συχνά μέχρι την περίοδο που θα τους ξαναχρησιμοποιήσετε.
Αν αγοράσετε νέους κονδύλους, φροντίστε να μην είναι ζαρωμένοι ή πολύ μαλακοί στην αφή.
Σε κάθε περίπτωση προσέξτε όταν κρατάτε τους κονδύλους πριν το φύτεμα ώστε να μην κάνετε ζημιά στα “μάτια” τους.
Θυμηθείτε ότι από εκεί θα ξεκινήσουν τα νέα σας φυτά.

Τώρα, αφού έχετε προετοιμάσει το έδαφος όπου θα φυτευτούν οι ντάλιες σας και έχετε τους βολβούς στα χέρια σας, είναι η στιγμή να σχεδιάσετε την εμφάνιση του κήπου σας. Επειδή κάποιες ποικιλίες ψηλώνουν πολύ περισσότερο από άλλες, διαλέξτε το τμήμα όπου θέλετε ψηλά φυτά και που θέλετε τα κοντύτερα περίπου.
Επίσης, αν σας ενδιαφέρει η χρωματική εντύπωση και ομοιομορφία τότε πρέπει να εξετάσετε ατές τις λεπτομέρειες πριν το φύτεμα. Συνήθως οι κόνδυλοι ντάλιας στο εμπόριο κυκλοφορούν συσκευασμένοι με οδηγίες σχετικές με το χρώμα και το ύψος που έχει κάθε ποικιλία. Χρησιμοποιείστε αυτές τις πληροφορίες για να σχεδιάσετε πιο σωστά τον κήπο σας.

Στον σχεδιασμό του κήπου πρέπει να λάβετε υπόψη σας και τον αριθμό των ποικιλιών που σκοπεύετε να φυτέψετε. Ο μέσος όρος απόστασης μεταξύ των φυτών πρέπει να είναι από 40 μέχρι 60 εκατοστά, ειδικά να πρόκειται για ποικιλίες με μεγάλα λουλούδια.
Οι χαμηλότερες ποικιλίες μπορούν να φυτευτούν κοντύτερα μεταξύ τους αλλά θυμηθείτε, όταν πιθανόν θελήσετε να ξεθάψετε τους κονδύλους το φθινόπωρο, σίγουρα δεν θα θέλετε να τους βρείτε μπλεγμένους με τους “γείτονές” τους.

Φυτέψτε σε σειρές που έχουν απόσταση ένα με ενάμιση μέτρο μεταξύ τους ανάλογα με το μέγεθος του φυτού. Αν φυτέψετε σε πυκνότερες σειρές, τα φυτά θα αναπτυχθούν πολύ σε ύψος καθώς θα ψάχνουν για φως και δύσκολα θα τα περιποιείστε καθώς δεν θα περνάτε εύκολα ανάμεσα στις σειρές.
Η πυκνή φύτευση επίσης περιορίζει την ομαλή κυκλοφορία του αέρα στα χαμηλότερα φύλλα και μπορεί να προκαλέσει σαπίλες.

Οδηγίες για τη φύτευση κονδύλων

Οι κόνδυλοι της ντάλιας σε αντίθεση με άλλους βολβούς, όπως π.χ. οι τουλίπες, πρέπει να φυτεύονται σε ζεστό χώμα.
Ένας εμπειρικός κανόνας είναι να φυτεύετε τις ντάλιες την περίοδο που μπορούν να φυτευτούν και τα λαχανικά που έχουν κονδύλους όπως τα καρώτα.
Με άλλα λόγια η άνοιξη είναι η καλύτερη περίοδος αφού οι μέρες είναι μεγαλύτερες και θερμότερες. Οι τρύπες που θα σκάψετε πρέπει να έχουν βάθος 12 με 15 εκατοστά. Αν σχεδιάζετε να υποστηρίξετε τα φυτά ,ΤΩΡΑ είναι η κατάλληλη στιγμή να το κάνετε, και όχι αργότερα όταν θα υπάρχει κίνδυνος να καταστρέψετε τον κόνδυλο διαπερνόντας τον με τον πάσαλο.
Καρφώστε έναν ανθεκτικό πάσαλο, ύψους 1,20 με 1,50 εκατοστά, στο έδαφος δίπλα στις τρύπες που θα φυτέψετε τους κονδύλους. Αφού τοποθετήσετε τον πάσαλο, βάλτε τον κόνδυλο στην τρύπα και απλώστε τον καλά με τα “μάτια” προς τα επάνω.
Αν ο κόνδυλος έχει κοτσάνι 2-3 εκατοστά μακρύ, προσέξτε να μην το σπάσετε κατά την διάρκεια του φυτέματος και αχρηστέψετε τα “μάτια”. Ωστόσο αν αυτό τελικά συμβεί, που συμβαίνει συχνά, τότε μην απελπίζεστε γιατί υπάρχουν βοηθητικά μάτια στην βάση του σπασμένου κοτσανιού τα οποία θα βλαστήσουν. Απλώς θα χάσετε μια επιπλέον βλάστηση στο νέο σας φυτό.
Μην προσθέσετε λίπασμα στην τρύπα γιατί θα βλάψετε το τρυφερό ριζικό σύστημα. Όταν τελειώσετε μπορείτε να κρεμάσετε καρτελάκια σε κάθε πάσαλο με πληροφορίες, για να ξέρετε ποια ποικιλία έχετε φυτέψει στο συγκεκριμένο σημείο.

Φροντίδα της ντάλιας κατά την ανάπτυξη της

Αφού τελειώσει το στάδιο του φυτέματος, θα πρέπει να φροντίσετε τα φυτά σας για να σας δώσουν όμορφα και εντυπωσιακά λουλούδια.
Καθαρίστε την περιοχή από τα αγριόχορτα, τουλάχιστον όσο αντέχει η μέση σας στο σκύψιμο.
Αφαιρέστε επίσης κάθε σπασμένο ή κατεστραμμένο φύλλο και κλαδί.
Η καλή κυκλοφορία του αέρα είναι απαραίτητη στα φυτά, ειδικά στα χαμηλά φύλλα κοντά στο έδαφος για να μην προκαλούνται σαπίσματα.
Όταν τα φυτά σας ψηλώσουν πάνω από πενήντα εκατοστά μπορείτε να αφαιρέσετε τα χαμηλότερα φύλλα για να διευκολύνετε την κυκλοφορία του αέρα.

Πότισμα

Μόλις φυτέψετε τα ριζώματα ντάλιας στο χώμα, ποτίστε το καλά. Από κει και πέρα μην ποτίζετε συχνά αλλά μόνο όταν στεγνώνει το χώμα σε βάθος 2-4εκ. Διαφορετικά μπορεί να αναπτυχθούν μύκητες και να σαπίσει το ρίζωμα.
Τα ριζώματα θα αρχίσουν να αναπτύσσονται με τη ζέστη και την υγρασία του εδάφους. Είναι ζωτικό να σχηματίσουν ένα ριζικό σύστημα νωρίς για να εξελιχθούν σε δυνατά και υγιή φυτά.

Καθώς τα φυτά αρχίζουν να αναπτύσσονται μπορείτε να συνεχίσετε τα ποτίσματα κάθε λίγες μέρες. Το πότισμα θα είναι απαραίτητο στις περισσότερες περιοχές κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.
Γενικά, η ντάλια χρειάζεται πολύ νερό για να καταφέρει όχι μόνο να ανθίσει αλλά και να επιζήσει. Μια έντονη περίοδος ξηρασίας μπορεί να την καταστρέψει κυριολεκτικά.
Ποτίζετε τις ντάλιες στη ρίζα και μην βρέχετε το φύλλωμα για να μην αναπτυχθούν ασθένειες αλλά και για να εξοικονομείτε νερό. Ποτίζοντας στη ρίζα, το φυτό παίρνει νερό ακριβώς εκεί που χρειάζεται. Το νερό δεν πρέπει να λιμνάζει γύρω από το λαιμό του φυτού αλλά το χώμα να στραγγίζει καλά.

Λίπανση

Μην ξεχνάτε την προσθήκη λιπάσματος που συμβάλλει στη διατήρηση της πλούσιας ανθοφορίας.
Με λίπανση μία φορά την εβδομάδα με υδατοδιαλυτό λίπασμα, τα λουλούδια θα ανθίζουν πιο θεαματικά.
Ξεκινήστε μόλις αρχίσουν να βλασταίνουν και συνεχίστε μέχρι και 4 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της άνθισης.
Και να θυμάστε ότι όσο κόβετε τα λουλούδια από το φυτό τόσο περισσότερο το βοηθάτε να παράγει νέα.

Κλάδεμα – Κορφολόγημα

Το κλάδεμα είναι απαραίτητη κηποτεχνική εργασία και πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Ανανεώνει το φυτό, το βοηθά να αναπτύσσεται καλύτερα, του δίνει δύναμη και ζωντάνια.
Είναι όμως μια εργασία για την οποία κανείς δεν μπορεί να σας δώσει ακριβείς οδηγίες, παρά μόνο μερικές βασικές συμβουλές. Γιατί, όπως λένε οι παλιοί κηπουροί: «Το κλάδεμα θέλει μάτι, καλό χέρι και σκληρή καρδιά».
Η παρατηρητικότητά σας θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ποια κλαδιά πρέπει να κλαδέψετε, ενώ η επιδεξιότητα και η προσοχή θα σας εμποδίσουν να τραυματίσετε το φυτό και να του δημιουργήσετε προβλήματα. Και ποτέ μην ξεχνάτε ότι το κλάδεμα, αν γίνει προσεκτικά, μόνο καλό μπορεί να κάνει στο φυτό και δεν του δημιουργεί προβλήματα.
Είναι λοιπόν ευκαιρία αυτόν το χειμώνα να κλαδέψετε τα φυτά σας, έστω και αν δεν το έχετε ξανακάνει. Η εμπειρία άλλωστε αποκτάται με την πρακτική. Τα όποια λάθη σας θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε τις ανάγκες των φυτών σας και το σωστό τρόπο κλαδέματος.

Δείτε το video (1) για το Κορφολόγημα της Ντάλιας (Αγγλικά).
Δείτε το video (2) για το Κορφολόγημα της Ντάλιας (Αγγλικά).

Πώς θα δέσετε τις ντάλιες στους πασσάλους

Όταν τα φυτά φθάσουν στα 30-40εκ. ύψος, χρειάζονται δέσιμο στους πασσάλους που έχετε ήδη τοποθετήσει κατά τη φύτευση.
Ένας δυνατός άνεμος μπορεί να ξαπλώσει τα φυτά σας ή ακόμα χειρότερα να σπάσει το βλαστό τους.
Γι’ αυτό θα πρέπει να δένετε τα φυτά στους πασσάλους κάθε πενήντα εκατοστά.
Έτσι τα φυτά σας θα αναπτύσσονται ομοιόμορφα και θα σας χαρίζουν τα υπέροχα λουλούδια τους.

Μετά την ανθοφορία

Αφού τελειώσει η ανθοφορία των φυτών, συνεχίζετε να ποτίζετε και να λιπαίνετε για 2-6 εβδομάδες ή καλύτερα μέχρι να κιτρινίσουν και να ξεραθούν τα φύλλα μόνα τους. Αυτό το διάστημα μαζεύει το ρίζωμα δύναμη για να μπορέσει να ξανανθίσει τον επόμενο χρόνο. Όταν το πάνω μέρος του φυτού ξεραθεί, ξεφυτέψτε προσεκτικά το ρίζωμα και κόψτε το βλαστό του 2εκ. πάνω από τη μύτη του ριζώματος.
Απομακρύνετε εξωτερικά το περίσσιο χώμα αλλά μην τα πλύνετε.
Αφαιρέστε τις κατεστραμμένες ρίζες και αφήστε τα να στεγνώσουν για μερικές μέρες.
Τοποθετήστε τα σε δοχεία (όχι ερμητικά κλειστά) ή χάρτινες κούτες με καθαρή άμμο, πριονίδι, τύρφη ή βερμικουλίτη και αποθηκεύστε τα σε ένα προστατευμένο, σκιερό και δροσερό χώρο (5-10οC) π.χ. σε μια αποθήκη μέχρι την άνοιξη που θα τα ξαναφυτέψετε.
Φροντίστε για τον καλό αερισμό του χώρου. Μην φυλάσσετε τα ριζώματα σε πολλά στρώματα το ένα πάνω στο άλλο και κρατήστε τα μακριά από φρούτα και λαχανικά. Γενικά, οι βολβοί φθινοπωρινής φύτευσης μπορούν να παραμείνουν στο χώμα και να ξανά βλαστήσουν και ανθίσουν την επόμενη χρονιά. Αντίθετα, τους βολβούς που φυτεύετε την άνοιξη, καλύτερα να τους βγάζετε από το χώμα το φθινόπωρο και να τους ξαναφυτεύετε την επόμενη άνοιξη.

Προστασία από το χειμώνα – Αποθήκευση

Στα τέλη Οκτωβρίου, οι ντάλιες, θα σταματήσουν να ανθίζουν και σιγά – σιγά τα φυτά θα μαραθούν. Θα πρέπει, ανάλογα με τις ελάχιστες θερμοκρασίες της περιοχής μας:
A. Περιοχές με μέτριες θερμοκρασίες και ήπιο χειμώνα:
Αν στην περιοχή η θερμοκρασία του εδάφους το χειμώνα δεν πέφτει κάτω από το μηδέν, τότε μπορούμε να αφήσουμε τους κονδύλους στο έδαφος, αφού πρώτα κόψουμε τα φυτά στο ύψος του εδάφους.
Για να προστατεύσουμε τους κονδύλους από το σάπισμα από τις βροχοπτώσεις, θα απλώσουμε νάιλον από πάνω. Αν τις καλλιεργούμε σε γλάστρες, τις μεταφέρουμε σε προστατευμένες τοποθεσίες και δεν τις ψεκάζουμε με νερό.
Β. Περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες και ψυχρό χειμώνα:
Τότε αφαιρούμε τους κονδύλους από το έδαφος και τους αποθηκεύουμε για το χειμώνα. Κόβουμε και σε αυτή την περίπτωση το υπέργειο μέρος του φυτού στο επίπεδο του εδάφους και με μια πιρούνα αρχίζουμε να σκάβουμε σε απόσταση 40 εκ. από τη βάση του φυτού, για να μην τραυματίσουμε τους κονδύλους.
Αφού τους αφαιρέσουμε, τους τινάζουμε για να φύγουν τα χώματα και τους πλένουμε με νερό. Αφού στεγνώσουν, τους τοποθετούμε σε κουτιά με περλίτη, τα οποία θα φυλάξουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, π.χ. αποθήκη.

Εχθροί της ντάλιας

Δύο από τους σημαντικότερους εχθρούς της Ντάλιας είναι τα σαλιγκάρια και τα ζιζάνια (αγριόχορτα):

• Τα σαλιγκάρια εμφανίζονται μόλις το φυτό πετάξει τους νέους τρυφερούς βλαστούς του και αντιμετωπίζονται με προσθήκη δολωμάτων για σαλιγκάρια σε όλη την περιοχή. Ο τρόπος αυτός είναι ο πιο πρακτικός και αποτελεσματικός.
• Ο δεύτερος εχθρός της ντάλιας είναι τα αγριόχορτα τα οποία μπορούν να πνίξουν κυριολεκτικά την
  Ντάλια και να την σκοτώσουν. Το ξεχορτάριασμα λοιπόν είναι μια σημαντική υπόθεση για την επιβίωση της! Καλό είναι να το πραγματοποιείται όταν είναι ακόμα μικρά τα φυτά ώστε η απομάκρυνσή τους να είναι ευκολότερη.